Η ζωή επικοινωνεί μόνο με πράξεις ζωής, η ζωή ελπίζει, η ζωή κτίζει με αγάπη, η ζωή κτίζει με ηθικές αξίες.
...
Φανταστείτε τώρα τον άνθρωπο αυτό να μεγαλώνει ακόμη περισσότερο και να είναι ο δάσκαλος. Πόσο θα μπορεί να φωτίζει τις ψυχές των μαθητών του ένας δάσκαλος που έχει χάσει το φως του ο ίδιος; Ένας δάσκαλος που φέρει το σπέρμα της απόρριψης και έχει συρρικνωθεί θα βιώνει συνέχεια την απόρριψη σε κάθε παρατήρηση συναδέλφου ή διευθυντού για βελτίωση του εκπαιδευτικού του έργου και σε κάθε περίεργο σχόλιο του μαθητή του θα θέτει σε αμφισβήτηση την εκπαιδευτική του αξία απορρίπτοντας τον εαυτό του ο ίδιος.
Κι αν αυτός ο άνθρωπος είναι ο ιδιοκτήτης ενός εκπαιδευτηρίου; Πόσο εύκολο θα είναι γι’ αυτόν τον θυμωμένο, ματαιωμένο ενήλικα που θέλει πάρει το αίμα του πίσω και να τους δείξει πόσο άδικο είχαν που του φέρθηκαν τόσο σκληρά, σαν σκουλήκι, να λειτουργήσει την συμπόνια, την ελευθερία, την αγάπη, την κατανόηση, να χαλαρώσει, να εμπιστευθεί και να διευκολύνει την διεύρυνση του ανθρώπου (εκπαιδευόμενου/ εκπαιδευτή).
Κι αν αυτός ο άνθρωπος είναι ο κυβερνήτης του τόπου, ο οικονομικός μεγιστάνας,... ;
[Read the rest of this article...]