Η ζωή επικοινωνεί μόνο με πράξεις ζωής, η ζωή ελπίζει, η ζωή κτίζει με αγάπη, η ζωή κτίζει με ηθικές αξίες.
Ως «Δια βίου εκπαίδευση» ορίζεται σύμφωνα με τον νόμο 3369/2005, η μαθησιακή διαδικασία, συμπεριλαμβανομένης της εμπειρικής μάθησης, καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του ανθρώπου με σκοπό την απόκτηση ή την βελτίωση γενικών και επιστημονικών γνώσεων, δεξιοτήτων και ικανοτήτων τόσο για τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας όσο και για την πρόσβαση στην απασχόληση.
Σε μια Ευρώπη ταχείας κινητικότητας αλλά και σε μια εποχή μεγάλων τεχνολογικών εξελίξεων, η δια βίου εκπαίδευση είναι απαραίτητη
- Για την επανακατάρτιση του ανθρώπινου δυναμικού
- Την παροχή βασικών επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων ή εξειδικεύσεων για την ένταξη, επανένταξη, επαγγελματική κινητικότητα στην αγορά εργασίας και την εν γένει ανέλιξη του ανθρώπινου δυναμικού, επειδή
- Συμπληρώνει,
- εκσυγχρονίζει,
- αναβαθμίζει γνώσεις και δεξιότητες που αποκτήθηκαν από άλλα συστήματα εκπαίδευσης ή κατάρτισης ή και από επαγγελματική εμπειρία
με στόχο πέραν της ένταξης ή επανένταξης στην αγορά εργασίας, την διασφάλιση της εργασίας, την επαγγελματική ανέλιξη και την προσωπική ανάπτυξη.
Αλλά τι εννοούμε με τον όρο προσωπική ανάπτυξη;
Και γιατί αυτή συνδέεται με την επαγγελματική ανέλιξη;
Με τον όρο προσωπική ανάπτυξη εννοούμε τη βελτίωση και εξέλιξη του ατόμου, του καθενός από εμάς, που εκφράζεται με
- την κατάργηση των προσωπικών περιορισμών,
- την επίλυση των προσωπικών προβλημάτων,
- τη βελτίωση της επαφής και ένταξης στην κοινωνία και την οικογένεια (σχέσεις με τους άλλους),
- την αύξηση της προσωπικής ευημερίας,
- τη βελτίωση της προσωπικής αποτελεσματικότητας σε διάφορες καταστάσεις,
- την ανάδειξη και καλλιέργεια των προσωπικών ταλέντων και ικανοτήτων.
Είναι η
- συνειδητή τροποποίηση ατομικών χαρακτηριστικών (σωματικών και διανοητικών) και
- η ανάπτυξη προσωπικών ικανοτήτων, τάσεων και δεξιοτήτων
με σκοπό την αύξηση της
- προσωπικής επιτυχίας,
- αποτελεσματικότητας και
- ευτυχίας.
Η αυτοβελτίωση βρίσκεται πίσω από κάθε στάδιο ανάπτυξης του ανθρώπου.
Πώς ξεκινάει ο άνθρωπος
Την στιγμή που ο άνθρωπος γεννιέται δεν είναι tabula rasa αλλά ήδη φέρει ένα ολόκληρο σύστημα αξιών, προγραμμάτων, ταλέντων, δεξιοτήτων κλπ. Που μέχρι την στιγμή της γέννησης βρίσκονται σε εν δυνάμει μορφή και από την στιγμή της γέννησης και μετά θα αρχίσουν να ενεργοποιούνται μέχρις ότου να φτάσουν στην πλήρη εκδήλωσή τους.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ενδομήτριο περιβάλλον της μητέρας μας είναι το πρώτο «αόρατο» σχολείο από το οποίο ο άνθρωπος παίρνει τα πρώτα μαθήματα ζωής, μαθήματα που θα του καθορίσουν ποιος είναι και ποιος θα γίνει καθώς θα μεγαλώνει, και οι γονείς οι πρώτοι μας δάσκαλοι.
Η ποιότητα της ενδομήτριας εμπειρίας είναι αυτή που θα θέσει το πλαίσιο για μια δημιουργική πορεία ή θα μπλοκάρει την δημιουργικότητα του ανθρώπου θέτοντάς τον σε μια κατάσταση επαγρύπνησης προκειμένου να επιβιώσει από την απειλή που νομίζει ή όντως διατρέχει. Έτσι, ο άνθρωπος, σ’ αυτήν την πρώτη του μη ορατή σε μας ζωή του, αν βιώσει απόρριψη, ένας από τους δύο δεν το θέλουν καν (απόρριψη της ύπαρξής του), ή το θέλουν υπό όρους (μερική απόρριψη), ή αν βιώσει πένθος (το πένθος ενός αγαπημένου που έφυγε, ενός συζύγου που εγκατέλειψε την έγκυο μητέρα), ή αν βιώσει εγκατάλειψη (η μητέρα διεκπεραιώνει μια κύηση χωρίς να συνδέεται προγεννητικά με το μωρό της, ή η μητέρα είναι εγωκεντρικά εστιασμένη στα δικά της προβλήματα), ή βιώνει βία, κίνδυνο, απειλή θανάτου (απόπειρα ή σκέψεις έκτρωσης, αιμορραγία, κακοποίηση της εγκύου, εξωτερικές συνθήκες πόλεμος, σεισμός, κλπ.), αυτά τα πρότυπα θα γίνουν το ασυνείδητο πλαίσιο που θα δίνει τον τόνο στην μετέπειτα ζωή του και θα περιορίζουν συνεχώς την προσωπική του ανάπτυξη και ευτυχία.
Κατάργηση των προσωπικών περιορισμών:
Φανταστείτε τώρα, έναν άνθρωπο που πορεύεται έχοντας τους αρχικούς αυτούς και μετέπειτα καλλιεργημένους προσωπικούς περιορισμούς: Έναν άνθρωπο που
Φοβάται,
Είναι θυμωμένος,
Ματαιωμένος,
Βιώνει μοναξιά
Νιώθει πως κανένας δεν νοιάζεται για εκείνον, ότι είναι άχρηστος, ανίκανος, αδύναμος, βάρος, ένοχος και ή
Θέλει να εκδικηθεί
Ή να μην ζει
Και τόσα άλλα
Και φανταστείτε αυτόν τον άνθρωπο να είναι μαθητής, να είναι ο μαθητής σας. Πόσο άραγε μπορεί να εκδηλώνει το δυναμικό του ένας μαθητής που νιώθει απόρριψη, ότι δεν έχει θέση στον κόσμο, ότι κανείς δεν τον αγαπάει και κανείς δεν νοιάζεται για εκείνον; Και τι σχέσεις μπορεί να δημιουργεί ένας τέτοιος μαθητής που έχει βιώσει την ματαίωση της αγάπης και θέλει να εκδικηθεί;
Φανταστείτε τώρα τον άνθρωπο αυτό να μεγαλώνει ακόμη περισσότερο και να είναι ο δάσκαλος. Πόσο θα μπορεί να φωτίζει τις ψυχές των μαθητών του ένας δάσκαλος που έχει χάσει το φως του ο ίδιος; Ένας δάσκαλος που φέρει το σπέρμα της απόρριψης και έχει συρρικνωθεί θα βιώνει συνέχεια την απόρριψη σε κάθε παρατήρηση συναδέλφου ή διευθυντού για βελτίωση του εκπαιδευτικού του έργου και σε κάθε περίεργο σχόλιο του μαθητή του θα θέτει σε αμφισβήτηση την εκπαιδευτική του αξία απορρίπτοντας τον εαυτό του ο ίδιος.
Κι αν αυτός ο άνθρωπος είναι ο ιδιοκτήτης ενός εκπαιδευτηρίου; Πόσο εύκολο θα είναι γι’ αυτόν τον θυμωμένο, ματαιωμένο ενήλικα που θέλει πάρει το αίμα του πίσω και να τους δείξει πόσο άδικο είχαν που του φέρθηκαν τόσο σκληρά, σαν σκουλήκι, να λειτουργήσει την συμπόνια, την ελευθερία, την αγάπη, την κατανόηση, να χαλαρώσει, να εμπιστευθεί και να διευκολύνει την διεύρυνση του ανθρώπου (εκπαιδευόμενου/ εκπαιδευτή).
Κι αν αυτός ο άνθρωπος είναι ο κυβερνήτης του τόπου, ο οικονομικός μεγιστάνας, ...;
Επίλυση των προσωπικών προβλημάτων
Η επίλυση των προσωπικών προβλημάτων, των τραυμάτων όποτε κι αν αυτά δημιουργήθηκαν απελευθερώνει τον άνθρωπο από όλα τα περιοριστικά μπλοκαρίσματα που τον εμπόδισαν να λειτουργεί αρμονικά, επαναφέρουν την σωματική υγεία και ευεξία και επιτρέπουν την ροή της ψυχικής, νοητικής και πνευματικής ενέργειας που οδηγούν στην επίτευξη του δυναμικού του ανθρώπου.
Πώς, όμως γίνεται απομάκρυνση αυτών των περιορισμών;
Το πρώτο βήμα είναι να θέλουμε να ανακαλύψουμε τι είναι αυτό που μας περιορίζει. Μπαίνοντας στην διαδικασία αυτής της αποκάλυψης, ο άνθρωπος κάνει ξανά μια διαδρομή από την περιφέρεια προς τον πυρήνα του περνώντας μέσα από το ενδιάμεσο στρώμα, εκείνο που επηρεάστηκε, ακινητοποιήθηκε, πληγώθηκε, βρώμισε, θύμωσε, κακοποιήθηκε, πόνεσε …
Και μπορεί ο άνθρωπος να ξαναβιώσει την οδύνη του πόνου της πληγής που άφησε το τραύμα. Όμως, ο άνθρωπος δεν είναι το τραύμα. Ο πυρήνας δεν είναι το ενδιάμεσο στρώμα. Κι όταν ο άνθρωπος φτάσει στον πυρήνα του αυτό τότε θα συνειδητοποιήσει ένα και μοναδικό πράγμα. Κοινό για όλους τους ανθρώπους κάθε φυλής, κάθε χρονικής στιγμής, κάθε θρησκεύματος και δοξασίας. Ότι ο πυρήνας του αποτελείται από το ίδιο υλικό: την αγάπη. Κι ότι για την διατήρησή της απλά χρειάζεται : ενδιαφέρον, προσοχή, θρέψη, κίνηση, σεβασμός του ρυθμού, σεβασμός της ιδιαιτερότητας του καθενός από εμάς και συνεχής ενθύμηση.
Η αλλαγή
Ο άνθρωπος απελευθερωμένος από τους περιορισμούς του κι έχοντας επαφή με τον πυρήνα του μπορεί να αναγνωρίσει τον πυρήνα αυτόν σε κάθε άνθρωπο και κάθε δημιούργημα πάνω στη Γη και μέσα στο σύμπαν.
Έτσι όλη του η ζωή αλλάζει:
- Αντιλαμβάνεται το νόημα και την σκοπιμότητα της ζωής καθώς και την θέση που αυτή κατέχει στο μεγάλο κοσμικό puzzle. Έτσι, βιώνει μια αίσθηση σύνδεσης με τον κόσμο και διακατέχεται από μια αίσθηση σκοπού.
- Αποδέχεται με χαρά την δική του συμμετοχή στη ζωή και ξαναγεννιέται.
- Οι σχέσεις που δημιουργεί με τον άνθρωπο, την φύση, το περιβάλλον, την εμπειρία, την γνώση είναι σχέσεις επίγνωσης και ευκαιρίες για όλο και μεγαλύτερη διεύρυνση.
- Η συμμετοχή στην κοινωνία και την μεγάλη οικογένεια (σχέσεις με τους άλλους) στηρίζεται στις αρχές του σεβασμού, του ενδιαφέροντος, της κατανόησης, της ενσυναίσθησης, της υπευθυνότητας, της αναγνώρισης, της συνεργασίας για την επίτευξη.
- Αυξάνεται η προσωπική ευημερία., γιατί δεν υπάρχει τίποτε που να εμποδίζει την ροή της ενέργειας προς την επιτυχία
- Βελτιώνεται η προσωπική αποτελεσματικότητα σε ότι κι αν καταπιάνεται αφού όλη η ενέργειά του διοχετεύεται προς την δημιουργία και όχι την άμυνα.
- Επηρεάζεται η υγεία του καθώς η εσωτερική αρμονία και ισορροπία επιφέρει την αρμονική λειτουργία όλων των επιπέδων της ύπαρξής του.
- Πολλές φορές αλλάζει η εξωτερική του εμφάνιση επίσης καθώς το εσωτερικό φως αντανακλάται στην όψη και την δομή του σώματός του.
- Αναδεικνύονται και καλλιεργούνται τα προσωπικά ταλέντα, δεξιότητες και ικανότητες του ανθρώπου καθώς αυτά απελευθερώνονται και συνδυάζονται για να φέρουν ακόμη μεγαλύτερη διεύρυνση.
- Ο άνθρωπος ευτυχεί.
Τα οφέλη
Καθώς ο άνθρωπος έρχεται όλο και πιο κοντά στην εκδήλωση του δυναμικού του, η αρχική ροή είναι σαν την σταγόνα που στάζει από την βρύση, αυξάνεται και σιγά-σιγά μετατρέπεται σε κανονική ροή που γεμίζει το ποτήρι ενός άλλου (που κι αυτός εκπαιδεύεται με την σειρά του) και στην συνέχεια επέρχεται μια εξαιρετική ανταλλαγή ταλέντων και δεξιοτήτων που οδηγεί στην πλήρωση του κοσμικού δοχείου.
Πολλαπλά τα οφέλη που προκύπτουν από έναν τέτοιο επιστήμονα, τεχνολόγο, εφευρέτη, ερευνητή που ότι κι αν κάνει σέβεται την ζωή και τον συνάνθρωπο, σέβεται το περιβάλλον και το φροντίζει, χρησιμοποιεί την γνώση του και την μετατρέπει σε σοφές δημιουργικές επιλογές.
Ένας τέτοιος παιδαγωγός γίνεται σημείο αναφοράς για τον νέο που ανακαλύπτει κι αυτός με την σειρά του τον εαυτό του και τον κόσμο, γίνεται πηγή έμπνευσης και εργαλείο θεραπείας για τον κάθε εκπαιδευόμενο.
Ένα τέτοιο σχολείο είναι χώρος διεύρυνσης και προσωπικής ανάπτυξης.
Ένας τέτοιος ηγέτης κινείται προς την εκδίπλωση του καλύτερου δυναμικού της ομάδας που ηγείται και τον συντονισμό των δυνάμεων προς την αποτελεσματική εμφάνιση του ομαδικού στόχου.
Ένας τέτοιος κυβερνήτης, σαν σοφός πατέρας, καθοδηγεί τον λαό με ενδιαφέρον, αγάπη, δικαιοσύνη, προνοεί, προστατεύει και δημιουργεί πολιτισμό.
Ένας τέτοιος επαγγελματίας θέτει την ύπαρξή του και τους πόρους που διαθέτει στην εξυπηρέτησης της συλλογικής ανάγκης και δημιουργεί προϊόντα και υπηρεσίες που υπηρετούν την υγεία, την ειρήνη, την ευημερία, την ευκολία, την χαρά, το πνεύμα της ανθρωπότητας.
Ένας τέτοιος δημοσιογράφος φέρει στο φως την πληροφορία, την αλήθεια, και επιτρέπει την λήψη σοφών αποφάσεων από τον καθένα από εμάς και δεν συμμετέχει στην διασπορά του φόβου και στην συρρίκνωση του ανθρώπου.
Ένας τέτοιος γονέας γίνεται συνειδητός αρωγός στην ζωή του παιδιού του που αποδέχεται, τιμά, διευκολύνει και υποστηρίζει το πνεύμα του παιδιού του, ανεξάρτητα από τις δικές του διαδρομές.
Μια τέτοια πατρίδα γίνεται κοιτίδα πολιτισμού και φωτός.
Απ’ όποια θέση κι αν βρισκόμαστε, σήμερα είναι μια ακόμα στιγμή να αγκαλιάσουμε και να προωθήσουμε την ιδέα της δια βίου εκπαίδευσης που θα περνά μέσα από τις διαδρομές της δια βίου αυτοβελτίωσης.
Όλγα Γκουνή
info@cosmoanelixis.gr